Val Gardena: perfecte bestemming voor een wandelvakantie

Val Gardena: perfecte bestemming voor een wandelvakantie

Een reisinspiratie van Noëlle Verhage

Wat een te gek gebied!”, roep ik uitgelaten nadat ik terug ben van mijn ‘slechts’ 4-daagse trip naar Val Gardena. Mijn vrienden beginnen te lachen, “dat zeg je bij elke reis die je maakt” krijg ik toegeworpen. Misschien is dat wel zo, maar dit keer voelt het toch anders. Val Gardena is zo dichtbij. Op slechts anderhalf uur vliegen naar Innsbruck en vervolgens anderhalf uur rijden met de auto ben je er: een waar outdoor paradijs!

Wandelen, mountainbiken en klimmen het kan hier allemaal en dat maakt mij gewoon heel blij! Ik ben graag buiten en actief in de natuur. Ik geniet volop van de rust, de ruimte, de vogels en alle andere dierengeluiden om mij heen. En dan de prachtige bloemen en planten die hier groeien of het uitzicht over de bergketens behorend tot het UNESCO werelderfgoed. Een waar genoegen om mee kennis te mogen maken!

Magic moments

De Dolomieten wordt ook wel ‘a natural phenomenon’ genoemd. Dat maakt mij nieuwsgierig. Waarom? En is dit terecht? Ok, ik ben slechts vier dagen in deze streek. Te kort om een goed oordeel te vellen, maar als ik de locals mag geloven zijn er gedurende het jaar meerdere ‘magic moments’ te aanschouwen. En laat ik nou net geluk hebben dat ik precies één van deze magische momenten mag meemaken! Van half mei tot en met half juli staan de bloemen en planten in de Dolomieten in volle bloei. Samen met kruiden- en plantenexpert Karin Planker ga ik op pad om dit magische moment te ervaren.

Flowery Dolomites

Vanuit het dorp Ortisei, ook wel St. Ulrich in het Duits of Urtijëi in het Ladins (lokale taal) genoemd, vertrek de kabelbaan naar ‘Furnes’ op 1.730m hoogte. Hiervandaan start onze wandeling, genaamd ‘Flowery Dolomites’, door het Puez-Odle natuurpark, onderdeel van het UNESCO werelderfgoed.

Vanaf minuut één heeft Karin mijn aandacht en lig ik op mijn buik in het gras om de eerste bloemen en planten op beeld vast te leggen. Onderweg vertelt ze mij alles over wat hier groeit en bloeit. Ook vertelt ze welke geneeskrachtige werking de planten en bloemen hebben. Prachtig om te zien dat ze met veel enthousiasme aangeeft waar ik op moet letten. Ik merk dat ik op een hele andere manier naar de natuur leer kijken èn mijn kennis verbreed. Daarnaast genieten we natuurlijk ook van het prachtige uitzicht over de bergketens om ons heen.

De wandeling is enkele kilometers lang, maar verveelt nooit. Rond lunchtijd komen we aan bij de ‘Troier-Hütte’. Ook op culinair gebied kom je in Val Gardena niets tekort. Niet alleen in de dorpen, ook in de berghutten is het genieten van de gastronomie en vriendelijke mensen.

Ik word niet snel stil, maar nu wel. Ik geniet volop, kijk om mij heen en knijp mijzelf in mijn arm

Na de lunch, met een volle buik, besluiten we om niet terug te lopen naar de kabelbaan op 1.730m hoogte maar onze route voort te zetten naar de kabelbaan ‘Seceda’ op 2.518m hoogte. Een redelijk pittige maar adembenemende wandeling die ik niet had willen missen. Met aan de ene kant uitzicht over de vallei, waar op dat moment net enkele donkere wolken samenkomen, en aan de andere kant het uitzicht over de Zillertaler Alpen waar de zon nog volop schijnt. Ik word niet snel stil, maar nu wel. Ik geniet volop, kijk om mij heen en knijp mijzelf in mijn arm. Wat bof ik toch dat ik hier en nu op dit moment mag staan!

14 liften

Na de mooie tocht over de perfect onderhouden en gemarkeerde wandelroutes is het tijd voor de afdaling met de lift. De 14 liften die Val Gardena rijk is brengen je precies naar die plek waar jij wilt starten of eindigen. Met mijn ‘Gardena Card’, te koop voor 3 of 6 dagen, kan ik tussen 1 juni en half oktober onbeperkt gebruik maken van alle 14 liften in Val Gardena. Met de gratis ‘Val Gardena Mobil Card’ die je krijgt bij de meeste accommodaties, reis ik ook nog eens gratis met het openbaar vervoer. Top geregeld!

Wanneer ik weer terug ben in het dorp vertel ik enkele locals enthousiast over mijn eerste ervaring met één van ‘hun’ magische momenten. Waarop zij weer enthousiast reageren dat ik absoluut nog een keer moet terugkomen in het najaar. “Half september ben je hier getuige van ‘the Burning Dolomites’. De bergketens kleuren dan goudgeel en door het lage zonlicht baadt de Dolomieten zich onder een prachtig rode gloed.” Hier wordt ik blij van! Ik knik enthousiast en check gauw mijn agenda…gaat het mij lukken om half september terug te gaan? Lees verder op Mountainreporters.com