Terug in Engelberg. En nu genieten we volop!

Een verhaal van Aimee Kock, reisschrijver

Na onze seizoenstart in Engelberg, waar we weinig skimeters konden maken, hadden we al tegen elkaar gezegd: hier komen we terug!  Toen de forecasts een goeie bult sneeuw en kou voorspelden vanuit het Noordwesten, was de keuze voor Engelberg dus makkelijk gemaakt. Zeker omdat Aimee nog altijd de Laub op haar bucketlist heeft staan. De Laub is een prachtige afdaling van een steady 38 graden op een open face, maar daarmee is deze ook gevoelig voor lawines en daarmee regelmatig niet veilig.  Zou het er dan deze keer eindelijk van komen om deze te skiën?

Gedurende de kerstvakantie is het heel warm geweest. Het heeft geregend tot zo’n 2200 meter en de zon heeft ook uitbundig geschenen. Veel van de sneeuwval van begin december is dus weggedooid, maar de regen heeft ook voor veel stabiliteit gezorgd in het sneeuwdek. Nu wordt het weer kouder en valt er veel verse sneeuw en als wij op zondagochtend Engelberg binnenrijden is het dorp gelukkig weer wit. Dat ziet er toch altijd wel gezelliger uit!

Middag in het Brunni skigebied

We besluiten een middagpas van Brunni te nemen om een beetje in te skiën. De Titlis ligt nog in de wolken en Brunni ligt wat lager en daar is het zicht nu beter. Brunni is het familie gebiedje van Engelberg. Lieflijk, lager geleden, in de zon. Boven aangekomen blijkt wel wat de regen en zonneschijn van de afgelopen weken heeft aangericht. Buiten de pistes ligt er alleen maar wat sneeuw van de afgelopen dag en nacht. Gelukkig bestaat Brunni voornamelijk uit weiland dus ski je je ski’s niet zo snel stuk. We hebben dus ook in alle rust een paar bochten buiten de piste kunnen maken.

• 

• 

We nemen één keer een uitstapje iets verder van de piste. Dat levert vooral een mooie foto op want de sneeuw is wat lastig met grote ijsbrokken erin. Maar dat maakt allemaal niet uit. Het is maar inskiën en morgen staat Titlis op het programma, waar we weten dat er een dik pak is gevallen. Daarnaast zou het gaan opklaren! We nemen uiteindelijk zelfs de afdaling naar het dorp, ook al is het soms half gras skiën. Wat grappig is dat we elke keer mountainbikers kruisen die ook met hun afdaling bezig zijn. Elke keer als we de weg oversteken moeten we uitkijken niet te botsen!

Titlis in de mist

De volgende morgen ligt de Titlis nog steeds in de wolken, dus het zicht is niet optimaal. Gelukkig hebben we afgesproken met Jasper. Jasper is een Nederlander die met zijn vriendin Jolijn woont en werkt in Engelberg en hij is net begonnen met zijn opleiding tot berggids (UIAGM). Hij kent het gebied goed en kan meteen een beetje met ons oefenen in zijn toekomstige rol als gids. Lees verder..