Studeren boven de poolcirkel

Inmiddels zit ik in het tweede jaar van mijn studie Bodem, Water & Atmosfeer (BWA) in Wageningen. Dit betekent dat mijn medestudenten en ik de afgelopen tijd hebben moeten nadenken over het derde jaar. Het derde jaar bestaat uit keuzevakken (restricted optionals), het schrijven van een Thesis en een minor. Een minor bestaat uit 30 studiepunten en alle studenten mogen deze 30 punten zo besteden als zelf gewenst. Sommige studenten kiezen ervoor andere vakken te volgen in Wageningen, sommige studenten volgen enkele maanden vakken aan andere universiteiten binnen Nederland. Ook is het toegestaan je minor te halen door een paar maanden in het buitenland te studeren; zogeheten exchangeprogramma’s.

Ikzelf had aanvankelijk nog geen concrete plannen over hoe mijn minor te besteden. Wel leek het me erg vet om een poosje in het buitenland te studeren. Daarnaast had ik één belangrijke voorwaarde: ik wilde vakken volgen op het gebied van meteorologie. Dit omdat dat de kant is die ik hoe dan ook op wil gaan zowel tijdens als na mijn studie.

Gefascineerd door een presentatie
Ergens in het afgelopen najaar was er een lunchmeeting voor BWA-studenten met betrekking tot exchangeprogramma’s. Hier kwamen verschillende ouderejaarsstudenten een praatje houden over hun ervaringen in het buitenland. De studenten waren op verschillende locaties geweest. Portugal, de VS en Noorwegen waren de plekken welke aan bod kwamen. Ik vond het allemaal leuk en aardig, maar er zat tot dusver nog niks bij wat mij extreem interesseerde.

Daar kwam verandering in tijdens de laatste presentatie. Twee meiden vertelden over hun verblijf in Spitsbergen. Een eiland boven de poolcirkel met een guur klimaat en een zeer bijzonder landschap. De dames vertelden onder andere over veiligheidstraining, veldpractica op sneeuwscooters en gevaar voor ijsberen. Bovendien hadden de meiden vakken gevolgd welke raakvlakken hadden met meteorologie.

De rest van de dag op de uni bleven de beelden van een besneeuwd landschap, ijsschotsen en sneeuwstormen door mijn hoofd spoken en eenmaal thuis dook ik gelijk het internet op om te kijken welke vakken er hier gegeven worden. Al snel zag ik de vakken Polar Meteorology and Climate en Polar Ocean Climate voorbij komen. Ik was definitief verkocht.

Een eeuwigdurend proces
De weken en maanden na deze presentatie heb ik me bezig gehouden met het “solliciteren” voor dit exchangeprogramma. De sollicitatie deadline was op 1 februari. Aanvankelijk moesten mijn plannen goedgekeurd worden door de Wageningen University zelf. Dit gebeurde begin maart. Hierna begon het riedeltje opnieuw en moest ik solliciteren bij de Universiteit van Spitsbergen zelf. Na het invullen van verschillende documenten, het schrijven van motivatiebrieven en het opsturen van cijferlijsten en vooral lang, heel lang wachten, was begin deze maand het bevrijdende mailtje daar. Ik ben toegelaten op de universiteit van Spitsbergen! Op 10 augustus vlieg ik met een maat van m’n studie naar Oslo, om daar over te stappen op het vliegtuig naar Longyearbyen.

UNIS, Longyearbyen
UNIS is een universiteitscentrum in Spitsbergen. Het is geen officiële universiteit, want er kan hier geen complete opleiding gevolgd worden. Wel worden er dus universitaire vakken aangeboden.
UNIS ligt in Lonyearbyen. Longyearbyen is de hoofdstad van Spitsbergen, en Spitsbergen zelf is weer onderdeel van Noorwegen. Hoewel Longyearbyen de hoofdstad van het eiland is, is het nou niet bepaald een metropool; Longyearbyen heeft een slordige 2000 inwoners. Er zijn nauwelijks vaste bewoners, want het grootste gedeelte van de bewoners bestaat uit onderzoekers, wetenschappers en studenten en verblijft er dan ook tijdelijk. Longyearbyen ligt op 78° noorderbreedte en is daarmee een van ’s werelds noordelijkste nederzettingen. Het vliegveld van Spitsbergen is het meest noordelijke publieke vliegveld ter wereld.

Klimaat op Spitsbergen
Hoewel Spitsbergen enorm noordelijk ligt, is het er niet zo koud als andere plaatsen op dezelfde breedtegraad. In de zomer ligt de gemiddelde temperatuur rond een graad of 6, in de winter ligt de gemiddelde temperatuur rond de -15°. Wel staat er vaak een stevige wind, wat ervoor zorgt dat de gevoelstemperatuur nog veel lager uitvalt. Vanwege de lage temperaturen kan de atmosfeer niet heel veel vocht vasthouden, het is dus niet zo dat er meters met sneeuw valt op Spitsbergen. Wel kan het er elke maand van het jaar sneeuwen, al valt er de laatste jaren ook steeds vaker regen.

Een unieke kans
Van kleins af aan wil ik al meteoroloog worden. Altijd ben ik al geïnteresseerd in het weer en niet in de laatste plaats in winters weer. Ook had ik altijd al het plan om ooit op reis te gaan naar een plek boven de poolcirkel, omdat ik deze plekken en het klimaat hier enorm bewonder. Ik had nooit gedacht dat deze kans zich al zou voordoen in de Bachelor-fase van mijn studie, maar heb deze kans uiteraard direct met beide handen aangegrepen; studeren over iets wat me enorm boeit op een unieke plek.

Op 10 augustus vlieg ik met een maat van m’n studie richting Oslo. Van daaruit vertrekken we dan dezelfde dag naar Longyearbyen. Op 13 augustus begint onze studie met 2 dagen veiligheidstraining. Hier zullen we leren schieten met een geweer (zodat je jezelf kan verdedigen tegen ijsberen), leren over lawinegevaar, hoe te handelen in een sneeuwstorm en meer vergelijkbare zaken.

Ik kijk er enorm naar uit en zal tegen die tijd met regelmaat een blog schrijven over mijn ervaringen. Pooldag, poolnacht, het noorderlicht, het weer/klimaat, de veldpractica op sneeuwscooters; het zal allemaal aan bod komen.

Daan van den Broek

Daan is van kleins af aan al erg geïnteresseerd in het weer. Met name extreem weer als onweer en winterweer vindt hij erg interessant. Hij studeert dan ook Bodem, Water & Atmosfeer aan de Universiteit van Wageningen. Ook heeft hij vier maanden boven de poolcirkel in Spitsbergen gestudeerd.