Ich bin kein Mülleimer sondern.... Het probleem van zwerfafval in de bergen.

klik hier voor de voordeelaanbiedingen

---

 

Koning Winter doet deze weken een eerste echte serieuze inval in de Alpen. Daarmee wordt er een hoop ingesneeuwd en ontstaat er een heerlijk en prachtig winters landschap. De almweiden, de hutten, de toppen, de vrolijk rood-wit gemarkeerde stenen die je zomers de weg wijzen, de paden en de bossen. Alles wordt gehuld in een mooie witte jas en daarmee ”verstopt zich” helaas ook al het zwerfafval dat je op steeds meer plekken zomers in de bergen tegenkomt. Ik zeg ”verstopt” want verdwijnen doet het helaas niet.

Niets is wat het lijkt

Voor het blote oog lijkt alles ogenschijnlijk wit maar onder die witte deken bevindt zich vaak genoeg nog afval dat al vele jaren eerder, of een paar maanden eerder, daar terechtgekomen is. Je ziet het niet, totdat in het voorjaar, de steeds krachtiger wordende zon de sneeuw laat smelten en het afval, veelal perfect geconserveerd onder de sneeuw, door de kou, in tamelijke goede conditie onder het sneeuwdek vandaan komt.

En daar ligt het dan nog steeds, precies waar Koning Winter het een paar maanden eerder netjes had ingesneeuwd, helaas nu weer zichtbaar. Ik ben ervan overtuigd dat in veel gevallen men per ongeluk z’n zakdoek verliest, of z’n zonnebril, of z’n ski? Je komt nogal eens wat tegen 🙂

Zoals gezegd, ik ga graag uit van het goede in de mens, maar gevoelsmatig lijkt er wel een correlatie te bestaan tussen de hoeveelheid afval die ik ergens aantref en de frequentie waarmee een specifieke plek word bezocht. Meer mensen = meer zwerfafval. Vooropgesteld, ik heb ook wel eens iets per ongeluk verloren. Daarom ga ik er altijd van uit dat, in de meeste gevallen, mensen niet expres hun afval achterlaten.

Het meeste van dit afval zwerft helaas langer rond op de planeet dan jij en ik voordat het vergaat. Anders wordt het als je letterlijk verborgen in de bosjes een paar lege bierflesjes aantreft. Ik geloof niet dat de Föhn, hoe sterk die soms ook in het Inntal is, ze daar heen heeft geblazen. Als je het afval kunt meenemen is dit toch de beste optie.

Geheimpje: Als je niet al handschoenen bij je hebt, geen zorgen; Ik heb toch al redelijk wat ”vieze” zakdoekjes met blote handen opgeraapt in de afgelopen jaren en ben nog nooit ziek geworden. Misschien niet meteen na het aanraken van afval je handen langs je mond en neus halen zeg maar en naderhand gewoon even je handen wassen. Uit onderzoek is gebleken dat decompositie van zowel organische als anorganische materialen in koudere klimaten langer duurt.

Goede, maar ook harde voorbeelden hiervan zijn Ötzi, de vuilnisbelt in Kamp 4 op Mount Everest (+, met respect voor de overledene, het kerkhof rondom Mount Everest) en de expeditiehut die Carsten Borchgrevink tijdens hun Zuidpool-expeditie aan het einde van de 19e eeuw heeft gebouwd op de Zuidpool. Ik denk dat wel allemaal de foto’s van de plastic zee en de tabellen kennen die weergeven hoe lang het duurt voor de diverse materialen om in de natuur te vergaan. Deze zal ik jullie daarom besparen. Maar wie nieuwsgierig is, kan natuurlijk altijd even googlen.

Wat kom je zoal tegen?

Met stip op 1; sigarettenpeuken (rondom het Gipfelkreuz). Verder op 2; Zakdoekjes en WC papier in alle vormen en maten, soms met verpakking, blikjes/flesjes bier (of stukjes ervan zoals de doppen en lipjes), plastic etiketten die van flesjes zijn losgekomen, verpakkingen van energie bars/gels, batterijen, de lijst is lang, helaas. Wat ook wel is voorkomt is een bananenschil. Altijd nog beter dan plastic, maar helaas niet goed afbreekbaar of eetbaar voor wilde dieren in de alpen.

Als je al fruitresten in de vrije natuur weggooit, wees dan zeker dat het fruitresten zijn die ook in dat klimaat natuurlijk groeien. Zo wordt bijv het klokhuis van een appel prima gegeten door een hert, vos of bijv. Murmeltier. Echter, bananenschillen blijven liggen. Ik heb helaas geen foto meer van de enkele ski die ik gevonden heb in de Axamer Lizum in het voorjaar van 2018 maar het zal je verbazen wat er soms onder de sneeuw vandaan komt.

Uiteindelijk heb ik de eigenaar gevonden die natuurlijk maar wat blij was. Tot slot heeft Covid-19 helaas ook nog gezorgd voor een nieuwkomer in het zwerfafval: Mondkapjes 🙁 Ook die zie ik sinds vorig jaar meer en meer en rond de trails.

Hoe kun je zelf bijdragen aan de oplossing?

1. Als je iets op de grond ziet liggen, neem het mee en gooi het weg zodra het kan.
2. Zorg ervoor dat alles goed ingepakt in je rugzak zit en wanneer het eraan of buiten hangt, je het niet zomaar kunt verliezen. Moet je dan toch midden in de bergen naar het toilet, zorg ervoor dat je dan voor het wc papier een luchtdicht zakje hebt of bijv. een boterhamzakje dat je kunt afknopen, je jausenbox etc. Alles wat je luchtdicht kan maken werkt goed. Je eigen uitwerpselen zijn een prima natuurlijk compostmiddel voor de natuur dus geen zorgen, die kun je laten liggen 😉 Doe je behoefte alleen niet direct op het wandelpad en zeg nu zelf: Toiletteren met uitzicht op de gletsjers is zo slecht nog niet toch? 😉
3. Hoewel dat mentaal een grote stap is: Als je ziet dat iemand zomaar iets weggooit, spreek die persoon er dan direct op aan. Ik vond dit zelf ook niet makkelijk de eerste paar keer maar ik weet nu uit ervaring dat degene die het doet de discussie eigenlijk niet aangaat of agressief wordt; simpelweg omdat die persoon weet dat hij/zij fout zit door afval expres in de natuur achter te laten.

Tot slot: Er worden, in ieder geval hier in en rond Innsbruck, meer en meer jaarlijkse vrijwillige acties georganiseerd om de natuur op te ruimen. Ik kan deze initiatieven alleen maar toejuichen maar eigenlijk is het natuurlijk triest dat ze überhaupt nodig zijn al is het goed voor zwerfafval dat onbedoeld in de natuur beland. Voor wat betreft de mensen die wel expres hun afval in de natuur achterlaten; ik denk niet dat campagnes die op bewustzijn aansturen zullen helpen.

Deze mensen doen het toch wel en ik denk dat het beste middel is en blijft dat je ze op heterdaad aanspreekt en vraagt of ze hun afval willen meenemen. ”Ze bennen gewoon lomp” om het ff plat uit te drukken.

Laten wij, de AWM community, in ieder geval ons best doen om de bergen schoon en leefbaar te houden!

Groetjes, Remco

Foto’s: Remco Graas. Hoofdfoto: Donald Giannatti, Unsplash

Remco Graas

Remco woont en werkt in Innsbruck en doet vanuit de hoofdstad van Tirol verslag van het weer, nieuws en activiteiten in de Alpen.