Großer Fotscherexpress - Klassieke skitour rondom Innsbruck
Dikke vette powder in de winter is gaaf maar eigenlijk is het voorjaar voor skiën wel mijn favoriete jaargetijde. De dagen worden langer, de vogels fluiten hun lied bij de dageraad en de meestal nog koude start van de dag eindigt vaak warm in t-shirt in de steeds krachtiger wordende zon en niet te vergeten de pistes worden tot slush en buiten de piste word alles firn wat ik persoonlijk super gaaf vind om op te skiën. Al lang wilde ik de Großer Fotscher Express doen en een paar weken terug was het zover. De originele Foscher Express begon vroeger als skirace maar is in de laatste jaren steeds een stukje verlengd en dankzij moderne uitrusting uitgegroeid tot een lange klassieke skitour rondom Innsbruck.
Wat feiten op een rijtje:
- Startpunt: Praxmar (Sellrain)
- Eindpunt: Mutters (bij Innsbruck)
- Afstand: 35km
- Hoogtemeters 3500
- Aantal toppen 4
Start is links op de kaart in Praxmar. Vanaf daar richting Roter Kogel (2832m) het hoogste punt van de tour. Dan afdaling in het Fotschertal en weer omhoog richting Schaflegerkogel (2400m) gevolgd door een afdaling in het Senderstal. Wie wil, kan een goeie pauze nemen bij de Kemater Alm. Vervolgens omhoog richting Hoadl en door het skigebied Axamer Lizum naar beneden en aansluitend nog de Nockspitze (Saile) met afdaling naar Mutters.
Vroeg op pad
Zoals op de meeste zondagen ging ook op deze zondag de wekker vroeger als op een gemiddelde werkdag. Ik werk om 4 uur een ontbijt naar binnen en wordt opgehaald door twee vrienden.
Een vriendin van één van de mannen had zich vrijwillig aangeboden om ons naar het startpunt te rijden zodat we niet de volgende dag weer een auto moesten ophalen (de bus gaat helaas niet zo vroeg).
Eenmaal in Praxmar afgezet, zingen de eerste vogels hun ochtendlied al en er is al iets van vaag daglicht zichtbaar. Het is koud, de sneeuw is hard en het is goed dat we stijgijzers voor onze ski’s mee hebben.
We zijn alle drie nog vol energie, al weten we dat de man met de hamer ergens onderweg op ons staat te wachten. It’s part of the game.
De klim richting Hoadl (Axamer Lizum) is voor de meeste mensen die deze tour doen mentaal het zwaarst en is ook vaak de klim waar de man met de hamer wacht. Uiteindelijk kom je van de ”stilte” in het skigebied Axamer Lizum en wil je boven gewoon neerploffen en stoppen. Je weet dat je daarna nog één keer omhoog moet. Je kunt net zo makkelijk de bus terug naar Innsbruck nemen, maar waarom makkelijk als het ook moeilijk kan 😉
2700HM later, Hoadl bereikt! En zo zijn we ineens vanuit de vrije natuur in de drukte van het skigebied. Zingende vogels worden vervangen door de tonen van de aprés-ski hut. We zouden graag naar binnen gaan maar we hebben nog één klim te gaan, Nockspitze.
Alles in alles een geweldige dag en voor elke skitourer (is dat een NL woord?) met ambitie een absolute aanrader. Ski-technisch niet bijzonder moeilijk maar vooral de lengte is niet te onderschatten. Goed blijven eten en drinken en natuurlijk een beetje fit zijn is belangrijk. Verder is het mogelijk om de tour na elke klim af te breken, ook dit is mentaal wellicht goed om te weten. Als je het echt niet meer ziet zitten, kun je er altijd mee stoppen 🙂
Lees meer over Innsbruck op onze Innsbruck-pagina
Remco woont en werkt in Innsbruck en doet vanuit de hoofdstad van Tirol verslag van het weer, nieuws en activiteiten in de Alpen.