De kracht van kou. Mijn ervaringen met de Wim Hof methode.

Advertentie

Klik hier voor meer informatie over je vakantie naar Zuid-Tirol

Wie kent hem niet, dat liedje van de V-Boys. 1987, toen de winters nog koud waren en de lucht nog schoon (ofzo). Iedereen dik ingepakt over straat. Ja, nagenoeg iedereen, want Wim Hof en zijn methode bestonden toendertijd nog niet. Vandaag de dag zal je misschien verbaasd zijn als er iemand in de winter in de lokale vijver, sloot of het meer springt of bij minustemperaturen in z’n T-Shirt of met ontbloot bovenlichaam op de fiets zit maar het komt wel vaker en vaker voor. Hoe is dat mogelijk? Sporadisch zwemmen, een bergmeertje in de zomer of een keertje koud afdouchen en natuurlijk de Nieuwjaarsduik, been there done that.

Maar waartoe Wim Hof, en de mensen die zijn methode volgen toe in staat zijn, dat is wel next level. Ik was benieuwd of de Wim Hof Methode, of in het algemeen meer blootstelling aan kou, mij kon helpen mezelf beter warm te houden bij het ijsklimmen bijvoorbeeld, waarbij je soms lang stilstaat. In dit blog deel ik mijn ervaringen.

Vriendelijke disclaimer: Gebruik mijn ervaringen niet als guideline voor de Wim Hof Methode. Kijk daarvoor op z’n youtube kanaal, lees z’n nieuwste boek De Wim Hof Methode of doe eerst een workshop.

Daar ik al meerdere keren een nieuwjaarsduik had gedaan in Nederland maar nog nooit ééntje zoals ik hem de Russen altijd zag doen, besloot ik vorig jaar hier in Innsbruck in de Baggersee een nieuwjaarsplons te doen. Daar aangekomen, bleek dat de Baggersee was dichtgevroren, gelukkig kon ik een gat in het ijs trappen met m’n flipflops.

Deze plons deed ik zonder training met de Wim Hof Methode en je kan zien dat ik reageer zoals de meeste mensen waarschijnlijk reageren en meer dan tien seconden in het water zat er echt niet in. Ik wilde persé nog wel even kopje onder dus dat dan ook gedaan maar was blij dat ik eruit kon. Daarna gierde de adrenaline door m’n lichaam en voelde me eigenlijk super. Goed begin van 2021 toendertijd. Desalniettemin qua lichamelijke reactie een wereld van verschil zoals je verderop in het blog zult zien.

Baggersee 31/12/2020: Nieuwjaarsduik 🙂

Weerstand

In maart/april 2021 ben ik, dan nog altijd zonder Wim Hof Methode, begonnen een paar keer per week te gaan zwemmen in Baggersee, temperatuur elf graden. Meestal bleef ik een paar minuten in het water en als ik eruit kwam voelde het lekker maar eenmaal thuis aangekomen rilde ik enorm. Ik ben er destijds mee begonnen omdat ik wel al wist dat koud douchen goed is voor je weerstand. Wat dat betekent? Kort gezegd zorgt de blootstelling aan kou ervoor dat je lichaam wordt gestimuleerd meer witte bloedlichaampjes aan te maken. Die komen goed van pas als je ziek wordt of als je bijv. een ontsteking krijgt. Lees voor een gedetailleerde uitleg het boek De Wim Hof Methode.

Ik dacht: Een beetje extra weerstand kan in deze tijd geen kwaad, toch? Afgelopen zomer zag ik een video van Galileo, een Duits TV-programma. Één van de programma-makers ging bij Wim Hof op bezoek om z’n methode te testen en er werd uitvoerig ademgehaald. Nieuwsgierig als ik was dacht ik: ik ga het ook gewoon proberen en kijk wel wat er gebeurd.

Als gevolg van het diepe ademhalen begonnen m’n vingers te tintelen en ik voelde me super lekker toen ik de douche uitzette.

Met al m’n moed draaide ik op een dag de kraan tijdens het douchen van warm naar koud en probeerde de shock te controleren en rustig te blijven ademhalen. Diep inademen door de mond via de buik en borst en rustig uitademen. En inderdaad, na 30 seconden tot 1 minuut werd die douche aangenaam. Als gevolg van het diepe ademhalen begonnen m’n vingers te tintelen en ik voelde me super lekker toen ik de douche uitzette.

Later leerde ik dat die tinteling onder andere een gevolg is van de stijgende zuurstofgehaltes in je bloed, de dalende koolstofdioxidegehaltes en de adrenaline die in het lichaam wordt vrijgezet. Desalniettemin heb ik het daarna niet meer gedaan al was de ervaring wel super gaaf.

Nieuwe uitdagingen

De zomer ging voorbij en ik zwom eigenlijk elke dag wel in de Baggersee na het werk, die op dat moment een aangename 24 graden was. Sporadisch sprong ik ook nog wel eens in een bergmeertje, gewoon omdat het lekker was. Zoals op de foto hiernaast bijv. Dit is de Trunasee in Obernbergtal; overigens een hele lonende wandeling in een waanzinnig mooie omgeving.

Ik ben altijd al op zoek geweest naar nieuwe uitdagingen en dus vroeg ik op werk of er nog meer mensen gek genoeg waren, om een paar keer per week, vanaf midden september, met mij te gaan zwemmen in Baggersee voor de gehele winter. En ja, die waren er.

Ademhalingsoefeningen

Ik wilde m’n tolerantie voor koude opkrikken en zat nog altijd met die Wim Hof Methode in m’n kop en dacht: wat heb ik te verliezen? Ik begon youtube-filmpjes te kijken, ervaringen van anderen te lezen en heb één van z’n boeken gekocht en de rest geleend van een vriend. Ik ben zelf aan de gang gegaan met zijn ademhalingsoefeningen en de meditatie om m’n concentratie te verbeteren. Dat laatste is tot op de dag van vandaag nog steeds erg moeilijk maar ik maak progressie.

Beleving

Ik was verbaasd toen het me lukte om met gemak m’n adem 1m30sec. in te houden. Inmiddels kom ik sporadisch over de drie minuten heen maar eigenlijk is het irrelevant. Het gaat niet om de prestatie maar om de beleving. En die beleving is waanzinnig!

Toen ik op een gegeven moment de ademhalingstechnieken goed onder de knie kreeg, ben ik bijv. ook gaan hardlopen in T-shirt en korte broek bij sneeuw en vorst. Eerst een kort rondje, later ook bijvoorbeeld negentig minuten. Ja, je wordt verbaasd aangekeken, maar in positieve zin.

Het is vooral dat niemand verwacht iemand tegen tekomen in korte broek en t-shirt wanneer er veertig centimeter sneeuw ligt. Het zou zelfs fijner zijn om zonder t-shirt te lopen maar ik moet nog uitzoeken of dat toegestaan is of dat ik dan een boete van de politie zou kunnen krijgen.

Mediteren

Op de foto links: Mijn voeten na twaalf minuten blootsvoets mediteren in de sneeuw en die van m’n vriendin, een duidelijk verschil dat duidt op een verhoogde bloedsomloop.

Daarnaast zag ik in Wim’s boeken en op filmpjes hoe mensen blootvoets 10/15min in de sneeuw stonden zonder problemen en hoe mensen in de sneeuw aan het mediteren waren zonder kleren. Ook dit ben ik gaan uitproberen en wie probeert vind uit.

Mediteren in de sneeuw was super lekker en de sneeuw onder m’n kont smolt letterlijk weg. Blootvoets in de sneeuw staan, je ogen dicht doen en de ademhalingstechnieken doen was ook lekker. Zo lekker, dat ik op een gegeven moment omviel en tijdelijk m’n bewustzijn verloor.

Niets geks als je bedenkt wat dat diepe ademhalen op een chemisch niveau in je lichaam doet. Doe de ademhalingstechnieken alleen liggend of zittend, nooit staand, zwemmend, tijdens het autorijden etc.

De landing in de verse sneeuw was zacht, ik had het superwarm en ben rustig verder gegaan. Aangezien de ademhaling aangestuurd word door het autonome zenuwstelsel, adem je rustig verder, ook als je flauwvalt. Datzelfde gebeurd bijv. als je slaapt; ook dan adem je rustig door zonder dat je er zelf iets voor moet doen.

Met collega’s

Midden september dus begonnen met een paar collega’s van werk. Het meer had een aangename 22 graden maar we wisten allemaal dat het vanzelf wel ”koud” zou gaan worden. Elke maandag en woensdag gaan we zwemmen. Op een gegeven moment sloeg de adem wat meer over als we het water ingingen of trok de kou van het water wat aan onze schouders. Zo merkten we dat de temperatuur van het water elke week/maand zakte en bouwden we onze tolerantie voor kou op.

Zo zwom ik twee keer per week met collega’s in de Baggersee, nam ik, wanneer ik douchte, een koude douche. Extra douchen om het koude douchen deed ik niet, zonde van het water! Ik deed dagelijks de ademhalingsoefeningen, 15 tot 20 minuten, en zorgde ervoor elke dag wel een beetje aan iets van kou te zijn blootgesteld. Ik bouwde m’n tolerantie op en nam alvast een voorproefje op de nieuwjaarsduik in de Fischleinbach in Sexten op eerste kerstdag, zie hieronder.

Eerste kerstdag 2021: een voorproefje op de nieuwjaarsduik, die overigens bij een comfortable 10gr op 1 januari plaatsvond bij het Rutbeek in Enschede. Ik had gezien dat de mensen die deelnamen aan Wim’s trainingskamp in Polen in de rivier gingen baden. Waarom? Bewegend water is mogelijk nog kouder dan stilstaand water en je lichaam heeft geen kans om een kring van warmte rondom zichzelf op te bouwen.

Ik voelde me zelfverzekerd genoeg om dit eens te proberen en de beek bij m’n schoonouders in de Sextner Dolomieten bood daar een perfecte plek voor aan. Een beetje stroming, net diep genoeg om te baden en natuurlijk lekker koud.

Voordat ik erin ging heb ik eerst één ronde ademhalingsoefeningen gedaan, daarna het water ingegaan, rustig door geademd om na vier minuten rustig en met een goed doorbloed knalrood lichaam uit het water te komen. Het voelde fantastisch!!

Links: Mediteren en ademhalingsoefening voor het ijsbad, normale huidskleur. Rechts: Vuurrode huidskleur en warm na het ijsbad.
Praxmar, Sellraintal.

Doel bereikt

Inmiddels is het einde januari en ben ik al een paar keer wezen ijsklimmen. Uiteindelijk wilde ik kijken of ik m’n tolerantie voor kou kon verhogen zodat ik het bij het ijsklimmen beter zou kunnen uithouden en ik moet zeggen; dat doel is bereikt. Ik heb het nagenoeg nog niet koud gehad dit seizoen, ook niet bij de -13 midden december.

Ik kan persoonlijk alleen maar zeggen dat ik door blijf gaan met de Wim Hof Methode. Je moet gewoon doen wat je wilt doen maar ik kan dit iedereen aanbevelen. Mijn verwachtingen zijn ruimschoots overtroffen en wat me nog het meeste bevalt is dat er inmiddels ook e.e.a. aan wetenschappelijke literatuur beschikbaar is die bewijst dat Wim niet een freak of nature is. Zijn methode is geen alchemie maar chemie met al aardig wat goede wetenschappelijke onderbouwing.

Of het nu met of zonder ademhalingsoefeningen is; mediteren is fijn. In onze gejaagde maatschappij is het fijn om een moment voor jezelf te nemen en al je gedachten gewoon te laten gaan en even helemaal niets te doen. Ik sta elke ochtend een half uur eerder op om een sessie ademhalingsoefeningen te doen en krijg er enorm veel energie van waarmee ik de dag goed kan beginnen. Als er verse sneeuw ligt dan loop ik naar buiten en rol ik na de oefeningen nog even lekkker door de sneeuw. Het is beter dan koffie, haha! Soms na een lange dag, wanneer de energie er een beetje uit is, doe ik hetzelfde en voel ik me weer topfit en de-stressed om ’s avonds nog weer productief te zijn.

En het ijskoude water; dat is m’n vriend geworden. Zodra het shock effect weg is en mijn lichaam kalmeert en ik rustig blijft doorademen gaat het alleen nog maar om mij en en wat ik in m’n lichaam voel. Ik voel iets onbeschrijfelijks lekkers door mn lichaam gaan en ben in het moment. Het is een heerlijke kalmerende ervaring waar ik geen afscheid meer van ga nemen.

(Visited 1.933 times, 3 visits today)