Mountainreporter Christianne houdt van uitdagingen en spannende bestemmingen. Eerder schreef ze al over haar gletsjertocht in Patagonië en nu neemt ze je mee op een mountainbiketocht op El Camino de la Muerte.
De gevaarlijkste weg ter wereld, ook wel El Camino de la Muerte genoemd, ligt verscholen in het Amazoneregenwoud van Bolivia. Deze onverharde weg met een breedte van drie meter heeft zijn naam te danken aan de diepe afgronden, vallende rotsen, watervallen, ontelbare haarspeldbochten en aanwezige mist. Een weg om eigenlijk te vermijden, maar die razend populair is onder de mountainbikers. Ga jij?
Geschiedenis
De bijnaam is niet alleen te danken aan het hoge aantal verkeersdoden. De weg is in de jaren ‘30 aangelegd door Paraguayaanse krijgsgevangenen, die in groten getale hun levensgevaarlijke werkzaamheden met de dood moesten bekopen. De route voert langs honderden metersdiepe ravijnen en tot de opening van een alternatieve weg liep het aantal verkeersdoden zelfs op tot 300 per jaar. Met recht heeft het de bijnaam Death Road gekregen.
De route voert langs honderden metersdiepe ravijnen en het aantal verkeersdoden liep op tot 300 per jaar
In 2006 is ter vervanging van deze gevaarlijke weg een nieuwe weg geopend tussen de hoogste stad van de wereld, La Paz, en Coroico. Inmiddels is de Death Road – die van oorsprong een tweerichtingsweg was – gesloten voor auto’s en kun je het gevreesde ravijn gelukkig vermijden.
Rammen of remmen
Om de (schijn)veiligheid enigszins af te kopen boeken wij onze mountainbiketour bij een op het oog betrouwbare organisatie. Van de weg zelf moet je het namelijk niet hebben, is ons vermoeden. Dat de remmen van de mountainbike hun werk doen is in Bolivia evenmin vanzelfsprekend. Wij letten daarom vooral op de kwaliteit van de mountainbikes.
De volgende dag worden we vroeg in de ochtend opgehaald. Het is op sommige plekken erg mistig op de weg, waardoor we vanuit de bus niet goed kunnen zien hoe de omgeving eruit ziet. Op maar liefst 4.700 meter hoogte worden we afgezet bij het startpunt La Cumbre.
Belangrijk: Omdat wij al een paar dagen in La Paz op 3.600 meter hoogte verblijven, hebben wij geen last van de hoogte. Let hier dus wel goed op als je gaat boeken.
Voordat we aan de tocht beginnen krijgen we een arsenaal aan beschermende accessoires toegereikt: een helm, elleboog- en kniebeschermers, een waterdicht pak en handschoenen. Een Vietnamese jongen in onze groep houdt ons voornamelijk op de foto en in de bus gezelschap, want op de mountainbike vertrouwt hij het niet. Wij vragen ons af wat spannender is: met het busje over de Death Road, die op enkele stukken echt heel smal is, of toch gewoon mountainbiken? Afijn, de banden worden waar nodig nog opgepompt, de remmen worden getest en alle bescherming gaat aan.
De afdaling kan beginnen!
Met moordend tempo kunnen we van start gaan met het eerste gedeelte, dat bestaat uit downhill over het asfalt. Het is wel duidelijk dat ik iets te enthousiast ben, want op het asfalt moet je al goed opletten dat je niet door de talloze haarspeldbochten vliegt. Tegelijkertijd moet je ook het (tegemoetkomend) verkeer in de gaten houden. We nemen nog een korte zijweg over een onverhard deel voordat het echt serieus wordt. Lees verder op Mountainreporters.com
